Ik post het even hier in de hoop wat herkenning te vinden.. onze oudste wordt 8 in april. Ze is altijd een zeer sociaal kind geweest met veel vrienden. Ze is nog enorm speels (kan ook door 2 jongere zusjes komen). Ze speelt bijv enorm graag met de Lego, ze bouwt dan zelf mannetjes na en speelt een heel verhaal af. Ze komt helemaal tot rust als ze dit doet.
Op school gaat het goed, maar ik heb de indruk dat ze veel stress heeft. Ze kauwt op haar kleding (mouwen vooral), heeft woedeuitbarstingen om niets, kan zichzelf de dieperik in praten en ziet er soms uit als een nerveus vogeltje. We kunnen dit niet 1 op 1 linken aan wat er op school gebeurd en eerlijk gezegd begrijp ik haar soms helemaal niet... Ik weet niet goed hoe ik om moet gaan met krijspartijen of als ze haar mouwen aan het opeten is. Als ik met haar praat lijkt alles ok en ze kan ook wel verwoorden wat haar boos maakte, maar het gedrag stopt niet. Ze is heel gevoelig en ik denk ook een beetje moeite met prikkelverwerking..
Al kan niets haar gelukkiger maken dan spelen met vriendinnen of op kamp met de scouts. Ze vindt dat helemaal geweldig.
Voorbeeld, sinds kort is het elke dag mis bij het avondeten. Niks is goed, ze lust opeens niks meer terwijl dat onzin is, want ze lust best veel. Dus ze komt dan huilend of heel storend aan tafel, waardoor het eten ook niet ontspannend meer is. Uiteindelijk eet ze gerust haar bord leeg, maar dat kan niet meer zonder voorafgaand drama.
Ik ben bang dat als we zo doorgaan, het erger wordt en ze slecht in haar vel komt te zitten... is dit herkenbaar?
