Is het niet hormonaal? Onze oudste is ook altijd een heel moeilijke slaper geweest, vanaf baby al.
Tot ongeveer een jaar geleden lag ze - als 8-jarige- nog tot 23.00 naar het plafond te staren. Maar in tegenstelling tot jouw dochter nu, was de mijne echt oververmoeid omdat ze natuurlijk 's ochtends wel vroeg weer op moest om naar school te gaan. Met als gevolg dat ze heel prikkelbaar en emotioneel was en last had van woedebuien. Iedere middag vanaf een uur of 17.00 was ze boos, ook omdat ze alweer opzag tegen het niet-kunnen-slapen van die avond.
Toen zijn we begonnen met melatonine tabletjes. Een lage dosering, maar wat een verschil maakt dat al!
Als je dochter er nu niet onder lijdt (qua vermoeidheid) zou ik er niet aan beginnen. Maar als ze straks naar school gaat, en het wordt ooit wel een probleem, is het misschien iets om in je achterhoofd te houden: bij sommige mensen/kinderen wordt het slaaphormoon gewoon pas heel laat op de dag aangemaakt. En dan kun je nog zo je best doen met slaaprituelen, voorlezen, zingen, warme baden, warme melk, wel erbij blijven, niet erbij blijven, white noise, donkere kamer, nachtlampje, warmere dekens, koelere dekens, noem het maar op... (wij hebben 8 jaar lang ook álles geprobeerd) als dat slaaphormoon niet wordt aangemaakt gaat het niet lukken.
En melatonine is voor zover ik weet heel onschuldig. Lichaamseigen stof, niet verslavend, geen bijwerkingen.
Maar goed, zo ver ben je nog niet. Ik wilde het alleen meegeven om in gedachten te houden. 😊
