Ik heb nog geen tijd gehad om het te kijken, maar wil het wel graag zien.
het snelle diagnosticeren herken ik persoonlijk niet. Hier duurde het juist veel te lang voor iemand eindelijk de adhd van de oudste op papier zette. De psychologen bleven maar twijfelen, wat resulteerde in een gesprek met de kinderpsychiater. Aan de ene kant ben ik blij dat ze er voorzichtig mee zijn, ook wat betreft medicatie. Maar ik vind het heel jammer dat er zo slecht werd geluisterd. Ik zei het, familie zei het, zwemvereniging, school etc. Overduidelijk adhd.
zijn vaste psychologe was trouwens wel top hoor. zij zag exact in hem wat ik vertelde, maar uiteindelijk was de hoofdbehandelaar degene die de doorslag geeft. Ze had hem een kwartiertje gezien, maar vond dat alles op papier niet duidelijk genoeg was. Wat ik daarvan vindt laat ik maar in het midden 🙄
uiteindelijk moest ik boos worden bij de psychiater om er voor te zorgen dat hij medicatie kreeg voor de officiële diagnose gesteld zou worden (lang leve papierwerk).
na een aantal maanden aan de medicatie heb ik een gesprek gehad met de psychologe en waren we het beide eens met het feit dat ASS ook op papier moest komen te staan, maar ook daarvoor heeft ze echt haar best moeten doen bij de hoofdbehandelaar.
we zijn inmiddels 10 maanden verder en het gaat zo goed! Zijn medicatie zit goed, hij heeft weer vriendjes, wordt gevraagd om mee buiten te spelen, op school is geen extra hulpvraag meer.
We krijgen nog wel nieuwe hulp voor thuis, want daar loopt het momenteel wat stroef, maar vergeleken met een jaar geleden, ben ik blij dat we beide diagnoses op papier hebben. Maar het is dan ook duidelijk dat hij zowel adhd als ass heeft.
