Vulpen hoe ben je omgegaan met het gegeven dat er geen enkele school is die aan al je eisen en wensen voldoet?
Door me te realiseren dat mijn man en ik nog altijd de primaire opvoeders zijn. Natuurlijk zullen ze op school soms dingen anders doen dan wij zouden willen, maar wij zijn degenen die - in ieder geval nu nog - de meeste invloed hebben. Wij kunnen thuis dingen bespreken en anders doen dan op school. Natuurlijk moet het niet zo zijn dat het kind thuis en op school in twee compleet verschillende werelden leeft, maar daarom kies je ook een school waar je je behoorlijk in kunt vinden en waar je je thuis voelt. Dat vonden wij wel echt belangrijk: je kunt alle eigenschappen van scholen tegen elkaar af wegen, maar uiteindelijk moet je er een goed gevoel bij hebben en vertrouwen hebben in het team, dat ze goed voor je kind zullen zorgen.
School zal niet de enige plek zijn die niet alles doet zoals wij zouden willen. Als ze bij vriendjes of vriendinnetjes speelt doen die ouders het ook weer anders. En bij sportclubs of muziekles ook. De zwemjuffen en -meesters van het zwembad waar ze haar diploma's heeft gehad vond ik ook niet allemaal heel erg pedagogisch onderlegd. Maar ze ging met plezier naar zwemles en heeft er leren zwemmen.
Kortom: de enige manier om te voorkomen dat mijn kind in aanraking komt met omstandigheden die ik niet optimaal vind, is haar thuis te houden. Maar dat is voor haar ontwikkeling al helemáál niet optimaal.
