Wat lief dat je naar mij vraagt.
Kort samengevat vermoedde ik een pnd. Maar dat is het waarschijnlijk toch niet. Kwam tot de conclusie dat wat ik voelde een combinatie is van wat blijkbaar heel veel moeders voelen en een stukje verleden dat blijkbaar toch nog niet verwerkt is. Met het tweede ga ik alsnog aan de slag.
Ik ben hier nog wel eens aan het kijken, maar reageer eigenlijk nergens. Het is hier klein en vertrouwd voor de meesten. En ik heb dan soms toch het gevoel dat doordat ik vanwege de geboorte van mijn dochter er een tijdje uit geweest ben, ik er net buiten val ofzo.
Al denk ik dat sowieso snel van mezelf. Maar dat is weer een deel van het stukje onverwerkte verleden.
