Dat temperamentje...

Muisje

Dat temperamentje van onze oudste dochter (4)...
Zeg me aub dat het aan de leeftijd ligt.

Gillen, schreeuwen, driftbuien als iets niet lukt en haar oren lijken wel permanent kapot.
Herkenbaar?

Ik probeer echt rustig tegen haar te praten maar soms verlies ik mijn geduld hierin en zet ik haar op haar kamer om af te koelen.

Ze weet dondersgoed dat ze niet moet gillen en schreeuwen, kan het tig keer zeggen maar ze luistert gewoon niet.
Dus ook nu zit ze op haar kamer omdat ze rond bleef stampen en niet wilde luisteren.

klaagmodus uit

Tantetil

Muisje hier een driftig mannetje van 4 jaar....ik probeer van alles, maar hij is zo snel gefrustreerd. Ik schaam me er ook voor want de hele buurt kan meegenieten.

Meca

Ik heb ook zo’n exemplaar. Probeer eens te kijken wanneer dit gebeurd. Is ze moe of heeft ze honger? Dit zijn hele grote triggers hier.
Lees nu een engels boek hierover voor handvatten enz.

Maar hier helpt ook om de emoties te benoemen en niet zeggen dat dat niet mag. Wel bv “ik zie dat je boos bent maar dan hoef je niet te schreeuwen”
En opties geven. En als ze niet willen kiezen dan zeggen dat jij dan kiest.

Muisje

Meca

Meca
Dat laatste wat je noemt doe ik inderdaad ook. Maar aangezien haar kapotte oren komt dat niet aan 🤪

Ik heb nog niet kunnen ontdekken wanneer haar gedrag het heftigste is. Het gebeurd op elk moment van de dag. Zelfs als ze net wakker is en het ontbijt op heeft.
Ga er eens wat meer op letten.

Meca

Muisje Ik vraag altijd of ze die bananen uit hun oren willen halen 🙈

Maar snap je frustratie helemaal. Hier weet ik ook al bij het opstaan hoe de ochtend gaat verlopen. Erg vermoeiend inderdaad maar ja ooit komt de boodschap aan hoop ik.

Muisje

Tantetil nou inderdaad!
Hier ook wel eens hoor. En dan begint doordeweeks onze dag om 06.00 😅

Ysabella

Tantetil heel herkenbaar! Ik liep een tijdje geleden richting de supermarkt en N. was in de tuin met mijn man ik was ongeveer 300 a 400 meter van hun vandaan en wie hoor ik gillen? Natuurlijk N. 😆 Ik schaamde mij dood Haha.

[verwijderd]

Mijn jongste is ook zo driftkikker. Nu kan ik dat zelf ook zijn. Het is allemaal de schuld van de genen. Wij kunnen er ook niks aan doen 🙄.

Het enige voordeel is dat ik er niet warm of koud van word, want ik herken mijzelf te erg in haar. Ik weet vaak ook precies wat ze nodig heeft en dat is hetzelfde als wat ik nodig heb. Uit de situatie halen, negeren en tijd om af te koelen en daarna een dikke knuffel als ze weer rustig is. Bij bijten, slaan en knijpen volgt er straf. Ze is inmiddels 7 jaar 😬.

[verwijderd]

[verwijderd] vervang jouw jongste door mijn oudste en het scheelt mij typen 😁

Ze is inmiddels 11 en het afgelopen jaar heeft ze enorme sprongen gemaakt en is ze een stuk rustiger. Eergisteren zei ze dat ze altijd boos is, en toen vroeg ik haar wanneer dat voor het laatst dan echt zo was en we konden het geen van beiden echt herinneren. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor die omschakeling, maar ik heb het idee dat ze wat steviger in haar schoenen staat momenteel en dat lijkt te helpen.

[verwijderd]

[verwijderd] Ik vind het zo bijzonder dat dat per kind zo verschilt! Als ik mijn dochter uit de situatie probeer te halen en/of het negeer dan wordt het tien keer zo erg, want dan voelt ze zich totaal niet serieus genomen en gezien. Afkoelen is er dan dus al helemáál niet bij... 😏

muppet

Hier kan mijn oudste ook zo ontploffen. En inderdaad met name als ze moe is of honger heeft (of allebei).

[verwijderd]

De 'oplossing' hier was en is bananen. Toen hij klein was zo vaak mogelijk een plakje banaan in de mik schuiven, nu continu hele bananen achter de hand houden. Telkens als we het moment missen worden we weer genadeloos afgestraft...

muppet

[verwijderd] waarom specifiek bananen?

Mee eens dat eten erin een wereld van verschil maakt.

[verwijderd]

muppet omdat hij een heel selectieve eter was en toen eigenlijk niet veel anders dan brood of bananen wilde. De bananen waren de makkelijke optie...

Robije

Hier ook een kleuter met temperament.. Vooral bij moeheid en honger.. pfoe berg je dan maar..

Muisje

Fijn om te lezen dat het niet aan mijn kind ligt hoor! 🤣

[verwijderd]

[verwijderd] ik denk ook dat het enorm verschilt per kind. Ik geloof ook niet in 1 beste manier, maar mijn dochter heeft dezelfde handleiding als ik en dat maakt het makkelijk. Ik weet inmiddels dat bijten en slaan niet de beste manier is en dat ik weg moet lopen om de rust pakken 😉. Als ik echt boos ben, komt er namelijk helemaal niks binnen en alles is dan toch stom. Ik kan dan echt niet relativeren. Nu moet mijn dochter dat ook nog beter leren. Ze kan achteraf al wel goed benoemen wat er gebeurt in haar lijf en hoofd. Wat helpt bij jouw dochter wel? Dat al wel ontdekt?

Robije

Ik moet haar dan ook echt met rust laten, anders duurt de bui alleen maar langer. Als ze
moe is geeft ze zelf vaak al aan dat ze even moet huilen dat doet ze gelukkig ook op de gang. Als ze dan weer terug komt is ze het kwijt en is alles weer goed.
Ze kreeg ook driftbuien als ze iets moest doen wat ze spannend vind, nu zegt ze vaak al dat ze iets spannend vind i.p.v. als een malle te gaan krijsen/gillen/huilen. Heel fijn.

[verwijderd]

[verwijderd] Juist heel erg het gevoel erkennen en met haar meepraten. Of er gewoon stil bij blijven zitten. Er echt de tijd voor nemen (helaas). Maar vooral niets zeggen ter relativering, of over dat het nou wel een keer genoeg is en ze moet stoppen.

[verwijderd]

[verwijderd] zeggen dat ze moet stoppen helpt hier inderdaad ook niet. In wezen lijkt het wel wat op elkaar. Ik benoem en erken wel haar gevoel en geef aan dat de boosheid even wat rust en ruimte nodig heeft en dat ze daarom uit de omgeving moet om tot rust te komen. Verschil is dat ik er niet bij blijf, want dan blijft ze er langer inhangen, en mijn gezicht wakkert de woede schijnbaar aan 😬.

Volgende pagina »