Mijn vader appte mij dat hij de doopjurk van mijn oma nog had en dat ik daar vast wel iets voor wist om mee te doen. Begrijp me niet verkeerd, mijn oma was een lieverd, maar ik heb de stukken die voor mij sentimentele waarde hebben al jaren geleden gehad en wat moet ik in vredesnaam met een doopjurk? Ik heb mijn eigen doopjurk niet eens, die is al 20 jaar geleden weggegooid. Mijn suggestie dat hij hem aan mijn tante moest geven, zodat zij de stof kon gebruiken om te vermaken tot iets wat waarde had voor haar werd kort afgedaan en de aap kwam uit de mouw hoor: niemand zit te wachten op die doopjurk, dus we dumpen het wel bij CrazyCatLady, want zij is de enige die kleinkinderen heeft geproduceerd en dan blijft het in de familie.
Dat mijn kinderen 15 & 17 zijn, who cares? Dat we niet katholiek zijn, who cares? Oudste dochter, oudste kleindochter, ik ben verantwoordelijk voor de familielijn, of ik ben de dumpplek voor alles wat niemand anders wil hebben onder het motto nalatenschap.
Dus ik heb ze vriendelijk verzocht de doopjurk te doneren aan de kat van mijn oom, gezien de kans dat die er in past groter is dan mijn kinderen. Werd niet gewaardeerd volgens mij 🙈