Jouw manier van doen aan het eind van de studiedag was heel onplezierig voor mij en het heeft mij echt een rot gevoel gegeven!
Die jank collega die altijd alles enorm erg heeft stond na de studiedag te stampvoeten en schreeuwen als een boze kleuter. ‘Ik wil NU naar huis, ik ben zo moe ik trek het niet meer!!! Ik wil echt NU gaan!!!’ Bijna met tranen in haar ogen….
Zij de directeur en nog twee collega’s waren met mij meegereden naar de locatie van de studiedag. De directeur had aangegeven iets eerder te willen zijn om de gastspreker te ontvangen en als dat een probleem was zou ze zelf rijden. met Iedereen besproken, geen probleem. Toen ik die zeur had opgehaald begon ze al moeilijk te doen over de terugweg. ‘Ik hoop niet dat M (directeur) na afloop nog lang blijft hangen want ik wil wel meteen naar huis!’ Dus ik zei ‘nou ja, ze kan niet om 16:00 de deur uit rennen, dat is niet oké voor de gastspreker en voor de mensen van de zaal waar we zijn.’
Maar toen we M hadden opgehaald zei ze er niets over… 🤷🏻♀️
Vlak voor de afsluiting komt M naar mij toe en zegt dat een andere collega nog even met haar wil praten. Ik zeg prima! Geen probleem.
En toen begon die zeur dus stennis te schoppen. Zo erg dat M het hoorde, ik zag aan M dat ze bijna ontplofte… en ik zat er midden in, die flippende collega aan de ene kant en aan de andere kant kan ik M niet laten staan en weg gaan. M regelde een andere lift en de zeur was daar dik tevreden mee….
Vanmorgen heb ik bovenstaande gezegd.
Tot mijn verbazing bood ze haar excuses aan en vond ze het rot dat ze mij dat gevoel had gegeven.
