Ik vond het echt alles meevallen. Het uit de narcose komen was het naarst (zodra ze mijn stem hoorde werd ze wel rustig), binnen een uur erna was ze weer aan het spelen. Het onder narcose gaan vinden veel ouders naar om te zien, ik vind het op in slaap vallen lijken en daardoor niets engs aan. Ik weet het niet meer, maar volgens mij ging ze de volgende dag of anders de dag daarna weer naar school. Maar het kan natuurlijk dat je kind meer last heeft van de narcose, dat is dus afwachten. Verbetering in gehoor (daar ging het bij ons om) merkten we vaak vrij snel.
Hebben ze in het ziekenhuis geen voorlichting? Die heeft mijn dochter twee keer gevolgd (ze heeft drie keer buisjes gekregen), dat was heel helder en fijn. Ze wist daardoor precies wat ze kon verwachten, wat heel erg heeft geholpen. Bv. dat het kapje erg stinkt en dat je moet doen of je een ballon opblaast (vieze lucht weg blazen, zeg maar) en dat het maar een tel of tien duurt, dan kom je in een ‘speciale doktersslaap’, waarin je niets ziet, hoort, ruikt of voelt, zodat de dokter kan opereren.
