Ik weet het echt niet meer. Ik weet eigenlijk niet eens waar te beginnen, dus misschien is het wat warrig.
T. is bijna 1 (volgende week) en de keren dat hij/wij hebben doorgeslapen sinds zijn geboorte zijn letterlijk op 1 hand te tellen. De eerste weken sliep hij enkel boven op mij.
Bij een kleine baby vind ik dat ook helemaal geen probleem, maar ik ben nu aardig klaar.
We zijn ook alweer bij een osteopaat geweest, er zijn blijkbaar wel wat blokkades. Maar na een behandeling daar lijkt het alleen maar erger te worden.
We proberen hem vrij strak in een ritme te houden. Stappen nu over naar 1 slaapje per dag (hij deed steeds twee te korte slaapjes, waardoor hij ‘s avonds ook niet meer in kon slapen). We hebben een vast bedritueel. Ook het boek Dreumes in een droomritme of hoe het ook heet gelezen en dat passen we toe. We staan er echt niet bij elke piep naast (beschuldigd man mij nog wel eens van, maar objectief bekeken vind ik dat niet waar). Hij krijgt al maanden geen nachtvoeding meer. We hebben een paar nachten het campingbedje op onze kamer gezet: maakt geen verschil. Andere locaties maken geen verschil. Bij mij in bed is geen optie; dan rolt hij zichzelf eruit en ligt hij dus op de grond.
En nu? Nu is hij vannacht om 22:00 en 02:00 uur wakker geweest (speen erin, knuffel en weer slapen) en ligt nu al vanaf 04:30 uur te rommelen, huilen en soms gillen.
Ik doe de nachten voor 99% zelf. Aan man heb ik daarvoor niks.
Heeft er iemand nog een goed idee? Ik sta (bijna) overal open voor...