Hoe omgaan met een erg boos kind

Marshmallow

Mijn oudste is nu 4 jaar, maar heeft dit eigenlijk altijd al, maar moet zeggen dat ik het gevoel heb dat het wel erger wordt ipv minder.
Mijn zoon heeft eigenlijk al vanaf dag 1 een behoorlijk pittig karakter. Hij heeft een hele sterke eigen wil en is hartstikke ongeduldig. Hij heeft dit niet van een vreemde, want ik ben precies hetzelfde wat dat betreft.
Hij is al vroeg de 'peuterpuberteit' ingegaan met alle buien die erbij horen. Hij lag al voordat hij 1,5 was op de grond (in de supermarkt/op straat/thuis). Daar kon ik nog prima mee omgaan en hij was er ook snel uit te halen. Maar dat lukt nu niet meer. Hij gaat ook niet meer op de grond liggen, maar als hij boos wordt gaat hij gillen, schreeuwen, met dingen gooien en soms ook mij slaan/schoppen en nog erger zijn zusje is ook de dupe van zijn acties. Dit alles mag uiteraard niet, maar op de gang zetten/time-out krijgen het lukt allemaal niet. Ook normaal tegen hem praten, boos op hem worden, rustig blijven. Niets helpt op zo'n moment. Hij kan ook echt in een seconde omslaan van blij naar boos.

Ik weet gewoon niet meer hoe ik ermee om moet gaan. Ik probeer positief te blijven, maar als hij mij/zijn zusje gaat slaan, dan word ik boos en gaat hij op de gang. Waar hij vervolgens meteen weer uitloopt en zo blijven we heen en weer lopen. Ondertussen heb ik dan ook nog een dreumes die ik in de gaten moet houden. Ik krijg hem er eigenlijk nooit zelf uit, hij moet echt uitrazen op zo'n moment.

Soms zit ik echt met mijn handen in het haar, hij kan om het minste geringste exploderen. Vorige week wilde hij eerst een plak ontbijtkoek voordat hij zijn brood op had. Maar het kan ook de kleur van het bord/beker/bakje zijn. De manier waarop ik zijn brood snijd. Allemaal van die dingetjes die ik snap als je 2/3 jaar bent, maar ja hij is al 4 jaar.

Wil ik teveel? Is dit allemaal logisch? En hebben jullie misschien tips hoe ik om kan gaan met zijn boosheid? Hij gooit met van alles en ik zit niet te wachten dat hij met dingen gaat gooien die echt stuk kunnen gaan of dat hij zijn zusje echt pijn doet.

Heel soms heb ik het gevoel dat hij anders is dan 'normale' kinderen. Maar hoe anders dat weet ik niet. En met een gevoel kun je niet zoveel 😉

Koekie83

Oh wat lastig meid, kan me voorstellen dat je soms met je handen in t haar zit. Ik heb geen ervaring met een kind van 4 dus kan je daar niet per se mee helpen (al heb ik met mijn pittige peuter wel erg veel aan de methode van how2talk2kids, maar mogelijk heb je dat al geprobeerd) maar wilde toch reageren op je laatste zin; Ik denk dat als ouder “een gevoel” juist belangrijk is en a een goede reden is om iets te ondernemen. Hebben jullie wel eens hulp van buiten af gehad? Iemand die mee keek of mee dacht met jullie?

Marshmallow

Koekie83 Nou ik wil het als we op vakantie zijn eens opperen bij zijn vader, heb het er wel eens met hem over gehad via de app, maar dat is toch fijner als je elkaar gewoon ziet. Als we 's avonds relaxed buiten zitten met z'n tweeën. Wat hij daarvan vindt als ik gewoon eens naar de huisarts hiermee stap.

Ik ga eens kijken naar dat how2talk2kids, vaag iets van gehoord geloof ik.

Marshmallow

Hij is trouwens ook echt heel erg perfectionistisch, wil alles meteen goed doen. Hij wil goed tekenen, goed zijn eigen letter schrijven (de T) en als hem iets niet lukt dan gooit hij zijn potlood/stift weg en zegt: ik kan het niet/ik durf het niet.

[verwijderd]

Wij hebben veel gehad aan het boek van draakje vurig. Is gericht op hooggevoelige kinderen, maar ook als dat niet op jullie van toepassing is kan het een erg behulpzaam boekje zijn over boosheid.

Schuurpapier

Voelt hij het aankomen, de boosheid? Zo ja, wat hier goed helpt is een codewoord, in ons geval 'boosheid'. Wat ze in zo'n geval fijn vindt, is om even vastgehouden te worden. Ze roept dan als ze het voelt aankomen dat woord, zodat we het hoogtepunt voor kunnen blijven!

Liekje81

Heel toevallig, mijn kind is ook zo en ga zo ook een topic openen. How2talk2kids helpt hier echt niet in zulke buien. Gisteren en vandaag nog het boek gelezen, maar ze is alweer 2x zo boos geweest in 1,5 tijd.
Hebben hulp ingeschakeld via CJG, maar dat schiet voor geen meter op. Ik lees hier even mee. Open ook maar even een eigen topic.

[verwijderd]

Liekje81 Maar helpt het wèl om zulke buien te voorkomen?

Jessie80

Hoe gaat het op school, of begint hij daar pas na de vakantie?

Liekje81

[verwijderd] Soms wel. Dan maak ik een grapje, praat vanuit een ding, zoals iets dat op de grond gegooid is achteloos, en dan: auw, ik lig hier niet lekker, ik wil lekker op de bank liggen. Ik benoem ook bv:" ja het is ook niet leuk dat je geen ijsje meer mag. Het liefst eet je wel 10 ijsjes nog. Ik zou wel een dag alleen maar ijsjes willen eten! " Of wedstrijdjes houden wie het eerst wat dat ook. Of zeggen: zou het lukken in 30 tellen klaar te zijn met aankleden? Dat soort dingen werkt wel echt. Kostte even wat moeite, omdat het niet natuurlijk voelde, maar inmiddels gaat dat veel natuurlijker. Dus qua meewerken zeg maar. Woede uitbarstingen bij overprikkeling of moeheid krijg ik er niet uit.

[verwijderd]

Liekje81 Wij ook niet. Enige oplossing daarvoor is overprikkeling en vermoeidheid (en honger!) zo veel mogelijk voorkomen.

Maar wij merkten op een gegeven moment dus ook dat we voortdurend bezig zijn om buien te voorkomen. En dat helpt wel, maar is natuurlijk niet "normaal." Dus dat was voor ons ook wel een reden om hulp te zoeken.

Liekje81

[verwijderd] Dat laatste is echt inderdaad waar we nu mee zitten. We gaan er eens iver nadenken komende tijd.

Tantetil

Hier ook een driftig mannetje van 4 jaar. Hij is al een paar weken naar school gegaan en daar gaat het wel goed. Maar hij kan echt zo boos worden, dus ik lees ook mee want ik zit regelmatig met mijn handen in het haar.