iMoeder Je hebt maar deels gelijk dat de vrijheid van het individu de basis is van de democratie. Een andere en daaraan gelijkwaardige basis van de democratie is gelijkheid. Alle burgers zijn gelijk en hebben een gelijke stem.
Het mooie daarvan is dat minderheden zichzelf kunnen zijn, een stem hebben en niet door de meerderheid onderdrukt kunnen worden. Maar dat betekent niet dat de meerderheid zich maar bij alle uitingen en gedragingen van minderheden moeten neerleggen met beroep op de rechten van het individu. Hùn overtuigingen zijn vanwege de gelijkheid namelijk net zo belangrijk als die van individuen onder minderheden.
Er zijn altijd (wettelijke) begrenzingen aan rechten van het individu. We hebben het hier over een van de mensenrechten, namelijk de vrijheid op godsdienst en om daar ook naar te leven. Aan dat recht stellen wij in Nederland allang wettelijke beperkingen, omdat we daar als gemeenschap niet achter kunnen staan omdat het zo ver van onze gemeenschappelijke normen en waarden staat. We staan niet toe dat vrouwen besneden worden uit religieuze overtuiging; we staan niet toe dat iemand tegelijkertijd met meerdere mensen getrouwd is; mensenoffers/kindoffers zijn niet toegestaan; eerwraak is niet toegestaan; enz. En iets dichterbij is er steeds meer discussie over het ritueel slachten, besnijdenis van jongetjes, vrijheid van onderwijs.
Je schrijft dat het recht van het individu stopt waar het rechten van anderen schaadt. Dat is echter niet altijd zo zwart wit. Jij vindt dat het dragen van volledige gezichtsbedekking niemand schaadt. Het feit dat mensen zich er niet prettig bij voelen vind je daarbij niet relevant. Je schreef dat niemand zich anders zou moeten kleden vanwege een gevoel van een ander. Het probleem is dat alles (!) draait om gevoel/beleving. Een potloodventer? Doet die iemand kwaad? Hij geeft mensen wel een vreselijk gevoel. Plassen in de openbare ruimte, ook zoiets. Doen mensen daarmee werkelijk anderen iets aan? Vanwege het gevoel dat het anderen geeft, hebben we het verboden. Net als seks in de openbare ruimte. Het probleem is dat de openbare ruimte van iedereen is, dus iedereen moet zich er ook veilig voelen. En vanwege het grondbeginsel van de gelijkheid doet dat gevoel van de gemeenschap er net zo goed toe, als dat recht van het individu.
En die laatste alinea van jou is nu precies waarom dit topic mij verdrietig maakt. Jij snapt @[verwijderd] haar uitbarsting niet en schuift het daarom terzijde. Terwijl die uitbarsting voor haar over heel essentiële emoties gaat. En dat gebeurt in de maatschappij ook voortdurend in het groot. Een groep die voornamelijk uit linkse intellectuelen bestaat begrijpt dat gevoel van een grote gemeeschap niet, omdat ze het met inhoudelijke argumenten gestoelt op het recht van het individu onzin vinden. Daarom schuiven ze het terzijde, net als jij nu doet. Het gevolg is dat die groep mensen zich niet serieus genomen en aan de kant gezet voelt, alsof ze er niet toe doen. En vervolgens gaan ze populistisch stemmen, omdat ze ernaar verlangen dat ze weer kunnen voelen dat ze deel uit maken van de maatschappij waarin ze leven, dat ze zich door gemeenschappelijke normen en waarden / gang van zaken weer verbonden kunnen voelen met hun landgenoten. Omdat die groep linkse intellectuelen dit gevoel voortdurend aan de kant heeft geschoven, zijn zij vervolgens bij iedere verkiezingsuitslag verbijsterd en stelt men de vraag hoe dit toch heeft kunnen gebeuren. Nou, hierdoor dus! Doordat men doorslaat in het honoreren van de rechten van het individu en niet genoeg aandacht schenkt aan het belang van de gemeenschap en een gemeenschappelijk gevoel.
