Marshmallow oh wat kansloos! Logisch dat dit niet werkte 🫣.
Als je enkel bezig gaat met de gedachten is het cognitieve therapie ipv cognitieve ‘gedrags’ therapie. Juist bij angsten is het gedragsaspect meestal het belangrijkste. Bij het gedrag kan het gaan om het aanleren van nieuwe vaardigheden (bijv sociale vaardigheden of planningsvaardigheden bij adhd), maar vooral ook om het veranderen van gedrag. Ipv vermijden het toch doen. Wat jij nu hebt gedaan. Dat is hartstikke krachtig. Als jij dit nog 10x doet, zul je merken dat je angst steeds minder wordt of zelfs verdwijnt. Het angstcentrum in de hersenen (de amygdala) zal steeds minder actief worden. Ik gebruikte altijd als een metafoor een alarmbel, die steeds minder hard gaat rinkelen bij ‘vermeend’ gevaar. De amygdala leert dat er geen gevaar is als je iets wel doet zonder negatieve consequenties, terwijl door een situatie te vermijden leert het juist dat het dus een gevaarlijke situatie is en gaat extra hard rinkelen als je het wel gaat doen. Reden waarom de eerste keren iets oefenen het meest lastige is, want die alarmbel gaat als een idioot tekeer. Hier moet je echt even doorheen.
Ik vond het leuk om met cliënten vroeger exposure te doen. Ik ging ook vaak mee. Dus bijv mee naar de supermarkt bij pleinvrees of met iemand over de snelweg rijden als ze dit niet durfden, terwijl ik heel ontspannen en relaxed probeerde te doen (ondertussen maar hopen dat iemand niks raars ging doen achter het stuur 🤣). Ondertussen moesten ze natuurlijk thuis ook oefenen, maar de eerste keer samen kon net het extra zetje geven om thuis te oefenen of dat ze net wat meer durfden dan als ze alleen waren.