Mijn 4 jarige is zo'n intens gevoelig lief kereltje met een heel scherp randje maar vandaag onder de film zag ik pas echt zijn gevoelige kant op een "goed" moment. Heel lastig uit te leggen.
Hij was plop en de kabouterbaby aan het kijken en op het einde geeft kabouter lui de baby terug aan de ouders. Waarop de baby zegt Lui en Lui een traantje wegpikt van geluk/verdriet.
Ik zie lui huilen en kijk naar mijn zoon waar de tranen over zijn wangen lopen met flinke rode ogen. Hij ziet mij kijken en barst kei hard in huilen uit. Hij vond t zo zielig voor Lui maar ook zo fijn voor de ouders.
Mijn hart smelt van zijn lieve zorgzame kant 😍
