Nescio Mensen keken nog om naar elkaar (boomeropmerking maar ik geloof dat wel).
Nah.. misschien dat het in andere gezinnen wel zo was hoor, maar ik herinner me vooral het geroddel over alles en iedereen, en hoe alles binnenshuis moest blijven. Er werd niet zo zeer omgekeken naar de buren, maar vooral heel veel veroordeeld.
Ik mocht niet thuis spelen bij D, want die moeder was gek. (Met de kennis van nu: die moeder had dus een depressie)
Ik kon ook maar beter niet omgaan met N, want die woonde in een slechte wijk. Sowieso was dat een aso familie, want de kinderen hadden Engelse namen.
De ouders van L waren gescheiden en die moeder werkte, schande.
En de buren hadden een nieuwe auto gekocht terwijl ze geen geld hadden, en de andere buurman was iedere donderdagavond weg dus zou hij een affaire hebben en de dochter van de achterburen heeft kinderen van 2 verschillende vaders..
De hele generatie van mijn ouders binnen mijn familie is compleet verknipt, want alle problemen werden weggestopt, verborgen en hulp vragen was taboe.
Het zal niet voor niks zijn dat het doorbreken van familietrauma's aan bekendheid is gaan winnen sinds onze generatie volwassen is.
Het is nu alleen meer zichtbaar omdat het veroordelen openbaar gegooid wordt.