Ik zal even een update geven, dan is iedereen op de hoogte die met ons meeleven.
Hij heeft op een schans een ongeluk gehad. Waarschijnlijk iets teveel gas gegeven, waardoor hij recht omhoog ging, op zn achterwiel weer landde en doordat ie toen op het stuk naar beneden terecht kwam, gelanceerd. Zn motor zie je niks aan, wel bizar. Zn helm ligt in de kreukels.
Hij heeft 2 nekwervels gebroken, de hoogste rugwervel, dus 3 onder elkaar. Met breuken verschillend aan de voorkant of achterkant van de wervel. 2 klaplongen, waarvoor 1 met een drain. Een aantal gebroken ribben. Godzijdank voelt ie zn armen en benen en kracht is ongestoord. Wel veel pijn en tintelingen in handen en onderarmen.
Hij krijgt veel pijnstilling, dus suft veel weg.
Morgen komt er een mutidisciplinair team bijeen. Het wordt een erg complexe operatie. De nekwervels opereren ze vanaf de voorkant, de rugwervel vanaf de achterkant. Dus de operatie zal lang duren, met verschillende chirurgen. Ik weet nog niet wanneer de operatie is. Het weekend waren er amper specialisten. Het positieve is dat uit de mri schijnbaar is gebleken dat het geen spoed ok is. Het wordt waarschijnlijk dinsdag.
Vandaag zijn Dafne en ik geweest. Dafne vond het allemaal erg interessant en heeft gewoon de drain en alles gezien. Wat dat betreft zijn kinderen soms flexibel, ze ziet de ernst er natuurlijk niet van in.
Gisteren was ik nog een beetje in shock geloof ik, vandaag is het wel keihard binnen gekomen. Ik blijf in bijzijn Dafne vrolijk, maar zit al zowat de halve avond te huilen. Mijn vader, zus en petekind kwamen vanmiddag vanuit Brabant. Dat gaf gelukkig fijne afleiding voor Dafne en mij. Bij hun ook flink gehuild. Gehuild toen ik de afdeling net belde. Ik vind het het allerergst dat ie daar maar alleen ligt. Te wachten en wachten. Met pijn. Het ziekenhuis is 50 minuten rijden vanaf ons, je rijdt niet even snel op en neer.
Morgen gaat Dafne gewoon naar school en ik naar ZH. Dan kan ik er weer wat uren zijn. Daarna komen sm en sz mij aflossen en is de maandag weer zowat voorbij.
Morgen hoor ik dan wanneer de ok is. Ik hoop zooooo dinsdag en niet nog later. Dan ligt ie al 2,5 dag gewoon maar te liggen op zn rug, gefixeerd. Hij kan niks. Dat is echt geen doen nog langer. Nou ja, als het moet, dan is het niet anders, maar ik hoop echt dinsdag.
En dan hoop ik morgen ook een specialist te spreken na hun overleg, zodat ik eindelijk eens al mijn vragen kan stellen. Wanneer ok, hoe lang duurt die ok, hoelang revalideren, prognoses. Ik weet nu helemaal niks en dat vind ik erg frustrerend.
Heb erg slecht geslapen vannacht. Gelukkig woon ik in een leuke wijk met veel lieve mensen. Hulp is er genoeg. Nu dat ook eens aannemen...
Ik ben voor nu kapot. Ik neem zo even een paar paracetamolletjes en een kopje thee en ga dan naar mn bed.
Bedankt voor jullie medeleven tot nu toe!
Liefs Angeliek
