@Nescio Ik zag het zelf ook echt niet aankomen. Doordat ik nu heb gepraat met de huisarts merk ik dat ik heel veel dingen heb opgekropt en altijd maar voor lief heb genomen, nu ik dus in een diep gat zit komt dat allemaal naar boven. Mijn man is ook geen prater en had ( blijkt nu ) ook dingen opgekropt die we nooit hebben besproken dus het is echt een grote bom die gebarsten is.
@Eenkadootje een exacte reden is er helaas nooit gevonden. Nadat ik begin dit jaar kinkhoest heb gehad is het daarna eigenlijk alleen maar slechter geworden, waarschijnlijk heeft mijn lichaam daar zo'n klap van gehad dat het nog steeds aan het herstellen is en extra vatbaar is voor iedere bacterie die er rond hangt. Ik word nu gewoon maandelijks gecontroleerd en dat vind ik wel prima, ze houden het in de gaten en dat vind ik wel een fijn idee. Ik weet dat ik nu ook aan het geestelijke aspect moet gaan werken en dat dat allemaal met elkaar in verbinding staat, wie weet voel ik mij wel een stuk beter als het in mijn koppie ook gewoon beter is.
Die mist is alleen voor mijn gevoel overal, het is nog een te dichte mist om in te zien dat er ergens anders de zon schijnt. Maar dat komt wel weer, ik doe alles stapje voor stapje en niets te overhaast.
Vervelende is alleen dat ik momenteel erg snel naar alcohol grijp, ik vind het heerlijk om in die roes te zitten zodat ik nergens aan hoef te denken. Het is dus echt een enorme grote demonen ( zo noem ik het maar even ) zooi in mijn hoofd.
Maar ik kom er wel, gaat even duren maar ik vecht in ieder geval om helemaal beter te worden. Of mijn man en ik er samen uit gaan komen dat weet ik niet, ik hoop het uiteraard wel en we vechten er beide voor maar we hebben afgesproken het eerlijk tegen elkaar uit te spreken als het niet meer gaat, we hopen dan ( zo nuchter zijn we dan gelukkig wel ) dat we het op een normale manier samen op kunnen lossen.