Ladies!
Ik heb altijd gezegd dat mijn oudste niet goed reageerde op koemelk. Het is met 5mnd niet bewezen en daarna melk geïntroduceerd, daarmee was de kous af. Hij groeide van +2 langzaam naar -0,5 en is in 1,5jaar tijd maar 1 kilo aangekomen. Volgens alle professionals was dit normaal en moest ik er vooral niets achter zoeken, hij was gewoon niet zo groot.
Gek, ik was zelf megababy, mijn man ook een groot kind. Maar goed, ze zullen het wel weten dacht ik. Maar mijn moedergevoel bleef knagen en bij iedere dokter heb ik het aangekaart maar niemand vond iets vreemd.
Toen werd mijn tweede geboren. Megababy en nu met bijna een jaar 14kilo. Dat woog de peuter toen hij bijna 3 was. Baby bewezen allergisch voor koemelk.
Er viel een kwartje en heb mijn peuter op melkvrij dieet gezet. Hij bloeide helemaal op! Zijn zwarte wallen zijn verdwenen, zijn wangetjes worden met de dag boller en zijn gedrag is veel beter. Hij wil weer knuffelen (dat wilde hij nooit) en zijn 4u durende middagslaapje is er af.
Ik voel me nog steeds zo schuldig over dat ik me heb laten overtuigen dat er niets was. Ik weet dat het goed is dat ik uiteindelijk heb doorgezet en dat het vanaf nu alleen maar goed kan gaan, maar hij is dus veel kleiner dan hij zou moeten zijn.
Gelukkig lijkt zijn intelligentie niet aangetast want hij is slim 🙂
Maar ik voel me zo schuldig. Ik kan soms gewoon wel huilen als ik mijn kids naast elkaar zie. De dikke lange en de dunne kleine. Het scheelt 3jaar, 20cm en nog geen 2kilo!. Wat heb ik hem aangedaan 🙁
Hoe kom ik hier vanaf?
