• [verwijderd]

  • Bijgewerkt

Gisteravond (tijdens WIDM, wat ik daardoor dus heb gemist...) riep onze dochter (7 jr) mij vanuit bed. Ik kwam boven en ze wilde eerst niet helemaal zeggen waarom ze riep. Ze zei eerst dat ik de boeken en haar toilettas uit haar kamer mee moest nemen, wat betekent dat ze niet was gaan slapen, maar stiekem had liggen lezen en haar nagels was gaan knippen (nagelschaartje ligt in haar toilettas). Uiteindelijk haalde ze ook beschaamd haar dekbed van zich af. Ik zag eerst niet waar ik naar moest kijken, tot ik zag dat ze van de onderkant van een van haar broekspijpen een randje had geknipt! Ik werd natuurlijk boos: "heb je in je pyjama geknipt?!" Zij is heel bang voor boosheid, dus ze dook meteen met haar gezicht naar beneden en duwde haar handen tegen haar oren. Het bleek dat ze het nagelschaartje had gebruikt om in haar pyjama te knippen.

Ik wist echt even niet wat ik moest doen. Zeker omdat dit al de tweede keer is! Een paar maanden geleden heeft ze het ook al gedaan. Toen had ze echt een rondje stof uit de broek geknipt. Ik was toen ook boos geworden. Ze was er toen heel erg van geschrokken, ook wel van het feit dat ik de pyjamabroek niet meer kon maken en dat we hem weg moesten gooien. Omdat ik toen merkte dat ze echt spijt had, ze heel erg verdrietig was dat haar pyjamabroek weggegooid moest worden en ze zich heel erg schaamde, heb ik er verder veen consequentie aan gehangen. Ik heb toen uitgelegd dat we op zich nog genoeg pyjama's hebben in haar maat en dat ik nu geen nieuwe hoefde te kopen, maar dat als ze het nog een keer zou doen, ik wel een nieuwe zou moeten kopen om de kapotte te vervangen en dat ik dan het geld daarvoor uit haar spaarpot zou halen.

Toen ik haar gisteravond herinnerde aan die consequentie was ze natuurlijk vreselijk overstuur, want ze wil niet dat er geld uit haar spaarpot gaat, omdat ze aan het sparen is voor een grote lego-set. En toen kwam ze met het briljante argument dat deze broek nog gewoon te gebruiken is en er geen nieuwe gekocht hoeft te worden. Daar heeft ze gelijk in. Het randje dat ze heeft geknipt zit onder de zoom. De stof zal dus niet steeds verder kapot gaan. Bij die vorige broek zat er echt een gat in de stof, dus dat gat zou alleen maar steeds groter geworden zijn. Bij deze broek zal verder kapot gaan gestopt worden door de zoom. Bovendien wíl ik eigenlijk geen nieuwe pyjama kopen. Het is zo'n dikke winterpyjama van velours en we zijn bijna aan het eind van de winter. Volgend jaar zal een pyjama in deze maat toch niet meer passen. Als de pyjama nu per ongeluk stuk was gegaan had ik hem ook niet meer vervangen. Ik vind het eigenlijk zonde er geld aan uit te geven.

Maar ik wil wel dat hier een consequentie aan hangt. Het is gewoon echt niet okee dat ze expres dingen kapot knipt. Ik heb ook uitgelegd dat ik zo boos ben omdat papa en mama heel erg ons best doen om goed voor haar te zorgen en dat we er ook voor zorgen dat ze leuke en goede spullen heeft, en dat het me dan boos maakt dat zij die spullen expres kapot maakt. Dus er moet wel een straf/consequentie zijn. Ik heb al gedacht om deze pyjama iedere keer z.s.m. te wassen, zodra hij in de was komt, en hem haar dan heel sneaky steeds zo vaak mogelijk te laten dragen. Dan wordt ze iedere keer geconfronteerd met haar kapotte pyjama, waar ze zich best voor schaamt. Maar dat voelt toch een beetje als een slappe consequentie.

Ik weet het gewoon niet. Iemand ideeën?

  • Toch6 hebben hierop gereageerd.
    • [verwijderd]

    Wat wij doen in gevallen als deze, is het betreffende kind echt zijn of haar geld uit de spaarpot te laten halen (als dat de door ons genoemde consequentie is) en aan ons laten geven. Vreselijk vinden ze dat. 's avonds als ze naar bed zijn, stoppen we het geld terug in de spaarpot.

    • [verwijderd]

    Inderdaad gewoon het geld uit haar spaarpot halen. Dat was immers de consequentie die jullie er aan hebben gehangen. Ik zou het alleen niet terug stoppen en er een zomerpyjama van kopen.

    En het nagelschaartje afpakken. En daarbij vertellen dat ze blijkbaar te klein is om er mee om te gaan.

    Hier resulteert dat in een scharenverbod, ze mag dan absoluut geen schaar meer op haar kamer voor een aantal weken. En ze knutselt heel graag, dus dat is echt een straf. En als we van te voren hebben aangegeven dat ze het zelf moet betalen, dan handhaaf ik dat ook. Ze is heel trots op haar spaarpot. Maar ik koop geen nieuwe pyjama, ze doet ‘t maar met de kapotte.

    [verwijderd] maar dat als ze het nog een keer zou doen, ik wel een nieuwe zou moeten kopen om de kapotte te vervangen en dat ik dan het geld daarvoor uit haar spaarpot zou halen.

    Dat dus.

    En ik zou geen winterpyama meer kopen in deze maat maar een maat groter voor volgende winter.

    • [verwijderd]

    • Bijgewerkt

    Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat ik inderdaad maar een zomerpyjama, of een winterpyjama voor volgend jaar koop. Het voelt voor mij niet logisch om wel geld uit haar spaarpot te halen, maar dat dan gewoon in mijn eigen portemonnee te stoppen, of het stiekem terug te stoppen in haar spaarpot. De reden van deze consequentie was dat ze iets stuk maakt, wat geld kost om het nieuw te kopen. Als ik niks nieuws koop, slaat het dus nergens op om haar daar wel geld voor te laten betalen.

    • Owl hebben hierop gereageerd.

      [verwijderd] Dat is waar, ik zou haar dan zelf een nieuwe pyjama laten kopen.

      • [verwijderd]

      Ik zou gewoon bij de straf blijven waar je de vorige keer voor hebt gewaarschuwd.

      • [verwijderd]

      • Bijgewerkt

      Het nagelschaartje ergens anders opruimen ga ik trouwens niet doen. Natuurlijk zou ik het ergens anders in huis ook wel kwijt kunnen, maar het stuit me gewoon principieel tegen de borst dat ik mijn huis anders moet gaan inrichten omdat zij niet met een schaar binnen haar bereik zou kunnen omgaan. Bij kinderen van drie of vier hou je scharen buiten bereik, maar kinderen van zeven moeten gewoon om kunnen gaan met het feit dat er scharen binnen hun bereik liggen.

        • [verwijderd]

        [verwijderd] hmm, als ze er goed mee om kunnen gaan wel, maar zo niet denk ik dat daar ook wel consequenties aan kunnen hangen.

          • [verwijderd]

          [verwijderd] Op zich mee eens, alleen met het weghalen van het nagelschaartje raak ik haar verder niet. Dat vindt ze niet erg. We hebben haar net verteld dat we een nieuwe pyjama gaan kopen van haar geld. Die consequentie is echt veel effectiever.

            [verwijderd]
            maar voorkomt wel dat ze weer een pyjama kapot gaat knippen 😉

            ik zou hem dus ook gewoon weghalen...

            Inderdaad het geld voor een nieuwe pyjama uit haar spaarpot halen. En ik zou ook het schaartje buiten haar bereik leggen. Ze hoeft daar toch niet bij te kunnen? Gewoon knutselen zonder toezicht moet kunnen, maar een nagelschaartje op haar kamer, ik zie niet in wat daar de meerwaarde van is. Als ze zich verveelt bedenkt ze blijkbaar zulke dingen, dan maar even geen schaar op de kamer.

              Nescio Inderdaad het geld voor een nieuwe pyjama uit haar spaarpot halen. En ik zou ook het schaartje buiten haar bereik leggen. Ze hoeft daar toch niet bij te kunnen? Gewoon knutselen zonder toezicht moet kunnen, maar een nagelschaartje op haar kamer, ik zie niet in wat daar de meerwaarde van is. Als ze zich verveelt bedenkt ze blijkbaar zulke dingen, dan maar even geen schaar op de kamer.

              Dit dus eigenlijk. Natuurlijk is de broek nog gewoon te gebruiken, maar dat was de afspraak niet. De afspraak was immers, als je weer in je pyjama knipt halen we het geld voor een nieuwe uit je spaarpot.

              Ik zou er niet zo'n groot punt van maken en haar gewoon de kapotte pyjama laten dragen. Over een tijdje is ze wat ouder en kunnen jullie erom lachen. Ik denk dat geld uit haar spaarpot halen op het moment dat je een pyjama gaat kopen een consequentie is die teveel op de lange termijn is en dat past niet bij haar leeftijd, ze kan dat nog niet overzien en denkt daar ook niet aan op het moment dat ze in haar pyjama gaat knippen. Wat ik wel zou doen is het gesprek aan gaan, wat vind ze er zo leuk aan om in de pyjama te knippen? Is er ook iets anders waar ze lekker in kan knippen, bijvoorbeeld oude kleren? Als je boos wordt kom je er moeilijker achter waarom ze het doet en dan gebeurt het misschien weer. Maar voor de rest is het haar pyjama, dus ik zou het ook haar probleem laten zijn dat ze nu in een kapotte pyjama slaapt. Als ze dat niet erg vindt dan is er ook niks aan de hand denk ik zo.

              Shimmer Oh ik dacht dat de pyjama niet binnen een paar dagen gekocht werd, maar gewoon weer als er een nieuwe nodig was (een tijd later). Verkeerd begrepen. Een paar dagen moet inderdaad wel kunnen!

                Shimmer Alleen bij de groepen 1 en 2 geldt over het algemeen altijd directe consequenties.

                Andersom hield mijn (toen groep 1er) mij nog maanden na het gebeurde een consequentie boven het hoofd!
                Ik had ooit een shirtje met glitters van haar per ongeluk op een te heet programma gewassen. Glitters lieten los. Tranen. Nieuw glittershirtje beloofd.

                Na een paar maanden herinnerde ze me eraan dat ik mn "straf" nog moest inwilligen.

                Als ze zoiets kunnen onthouden en aan elkaar kunnen koppelen, kunnen ze dan andersom hun eigen straffen niet ook minstens een paar dagen of weken "onthouden", tot het moment van uitvoering?

                • [verwijderd]

                Sevenof9 Nee, ik ga hem wel meteen deze week kopen. Ik had het eigenlijk meteen maandag al willen doen, inderdaad omdat de consequentie kort op het "vergrijp" moet zitten, alleen ik ben ziek, dus heb afgelopen dagen alleen maar in bed gelegen. Vanochtend voel ik me wel redelijk, dus misschien dat ik me vandaag goed genoeg voel om een nieuwe te gaan halen.

                  • [verwijderd]

                  Over het waarom... dat hebben wij natuurlijk ook aan haar gevraagd, maar het komt er deze keer niet zo uit. De vorige keer was ze vooral nieuwsgierig of je met een schaartje in stof kon knippen en hoe dat dan zou voelen. Maar deze keer wist ze zelf ook niet waarom ze het deed. Ze zei ook dat ze het eigenlijk niet wilde, maar dat haar lijf het tóch deed. Veel verder dan dat komen we niet.