Interessant, maar ook wel lastig. De huidige maatschappij is echt niet ingericht op blijven leren. Ik doe momenteel een korte opleiding en dat was nog best een gedoe tien ik van baan wisselde. Want oude werkgever had deze betaald en kreeg niet de opbrengsten. En ik snap het vanuit hun, maar het belemmert mij wel heel erg in het nog ooit eens kiezen voor een extra opleiding welke niet direct vanuit mijn werk wordt aangeboden. Terwijl ik heb gemerkt dat ik het er wel prima naast kan doen (oké mijn huis is een nog grotere teringzooi dan eerst, maar ik heb het bankhangen nauwelijks gemist). En ik denk dat de kosten (want die zijn aanzienlijk) gecombineerd met de tijdsinvestering wel een issue is. Ik zie daar dus echt wel problemen.
Ik vind trouwens sowieso dat werken, leren en leven anders ingericht moet worden. Langere schooldagen, goedkoper en meer standaard kinderopvang, meer sport, muzieklessen, timmerlessen enz op school, meer ruimte om deels tijdens werktijd opleiding te volgen, meer ondersteuning bij mantelzorg enz. Ik vind dat er vooral aan vrouwen tegengestelde eisen worden gesteld (maar ook aan mannen) waarbij je werk en gezin moet combineren terwijl dat eigenlijk helemaal niet ondersteund wordt. Als mijn man straks werk vindt, kunnen de kinderen niet naar de opvang want wachtlijsten. Als een van beide ouders werkloos raakt moeten kinderen na bepaalde tijd van de opvang weg, want geen recht op kot. Als je inkomen wijzigt, moet je telkens opletten dat je het goed doorgeeft aan de belastingdienst, want kot, hypotheekrenteaftrek, kindgebonden budget enz, enz. De overheid stimuleert het dus totaal niet om veranderingen aan te brengen in je leven en dat gecombineerd met woningnood en gedoe met hypotheken en huren, snap ik heel goed dat iedereen erg hecht aan zekerheid!
