Pilea Ik denk dat de verschillen bij ons thuis best vaak benoemd werden, zowel positief als negatief. Ik weet niet of dat geholpen heeft.
Maar ik denk wel dat ik er iets positiefs van heb weten te maken. Ik propageer hier en in het degelijks leven verscheidenheid, authenticiteit en individualisme en dat is niet voor niets. Ik denk dat ik het categoriseren van mensen op basis van bepaalde factoren prima vind wanneer het functioneel is, maar het wordt veel vaker gedaan dan dat nodig is...
Wat ik positief vind aan mijn situatie, is dat ik weet hoe inwisselbaar cultuur kan zijn. Als je opgroeit tussen verschillende culturen met verschillende gebruiken, religies, schoonheidsidealen en gevoel voor esthetiek, dan weet je dat het allemaal even mooi en lelijk kan zijn en dat het ons allemaal evenveel mens maakt. Dat het naast elkaar kan bestaan. En dat weet je niet alleen doordat je een morele overtuiging hebt, of doordat je is aangeleerd dat we allemaal hetzelfde zijn, maar doordat je het bént. Je bént al die dingen tegelijk. En ik denk dat het je helpt om minder bevooroordeeld te zijn. Je hebt niet 1 referentiekader.
Dus wat ik vooral positief vind, is dat je accepteert dat je iemand kunt zijn zonder dat je gedefinieerd wordt als lid van een specifieke groep, cultuur, nationaliteit of etniciteit en dat anderen niet voor jou hoeven te bepalen dat dat anders is.
