Ik ben je nooit vergeten.
Je kamer is inmiddels niet meer van jouw.
Een deel van je kleren draagt je zusje nu en je bed zal straks door haar beslapen worden.
Het muziek knuffeltje zal straks voor haar gedraait worden en uit de babyfoon zullen niet langer jouw geluidjes komen of jouw gezichtje te zien zijn. De box staat nu nog op zolder, maar jij zal er nooit meer in liggen. Nooit meer rondjes met je lopen, nooit meer jou troosten op je moeilijkste momenten. Nooit meer een nieuwe glimlach van jou mogen zien of jouw armen om mij heen.😢
Ik ben je nooit vergeten.
'Jouw' verpleegkundigen zorgen nu voor je zusje en wat doen ze dat wederom liefdevol en goed. Jij bent dan wel niet meer hier in levende lijve, jij bent er altijd! Dicht in mijn hart en gedachten en ik geloof dat jij waakt over je zusje en dichtbij haar bent. Dat je haar alles wat jij al wist nu leert, dat ze nooit alleen is.
Ik zal je nooit vergeten!
Ik zal je altijd zien en herinneren als ik op jullie kamer ben, het muziek knuffeltje afspeel.
En als ik haar in de box zie spelen, zal ik jou zien zitten/liggen genieten van het moment.
Zodra ik met haar wandel zal ik aan je denken en wandel je met ons mee. We nemen je mee in alle avonturen waar jij helaas niet de kans voor hebt gekregen.
Ik zal je nooit vergeten!
Tranen over mijn gezicht met dat ik dit schrijf, want ik mis je zo gigantisch. Je had gewoon hier moeten zijn, net voor het eerst naar school moeten gaan en... en... en...
