Nescio Ja ik heb dus een heel ambivalente band met hem; enerzijds kijk ik tegen hem op, is hij een soort mentor en respecteer ik hem om zijn kennis, kunde en is hij enorm charismatisch. Anderzijds vind ik hem vaak bekrompen, teveel de “baas” en te weinig menselijk naar patiënten toe (hij is het hoofd van onze afdeling). Hij vraagt regelmatig mijn advies, wat behoorlijk ego strelend kan zijn, maar heeft ook moeite met mijn niet-protocollaire werkwijze/insteek: nou ja; veel ambivalenties dus die in volle hevigheid terugkomen in mijn dromen hahaha
Tsja dat jaargesprek. Was niet met hem overigens. M’n manager vroeg me een “neutralere attitude naar de organisatie” aan te nemen omdat ik een “voorbeeldfunctie heb naar jongere collega’s”. Met andere woorden; je bent te kritisch dus terug je hok in… 😉
Ze was geschrokken van mijn stevige kritiek tijdens een overleg (klopt… die had ik) en zei dat ze me een “gelijkmatiger stemming” gunde. Maw: je bent heftig dus terug je hok in hahaha
Ik was overigens heel netjes (bevestigd door collega’s) maar ben inderdaad kritisch en volgens mij wordt zij daar onzeker van. Ze had tranen in haar ogen toen ik haar complimenteerde voor hoe ze naar me geluisterd had tijdens dat overleg. Zegt ook wel iets denk ik…
Klinkt als een heel fijne collega! En logisch wel dat dat terugkomt in je dromen. Toch belangrijke mensen in ons leven, collega’s. Alleen al om hoe vaak we ze zien.
