Ik ben dankbaar voor het gevoel dat ik een 'tweede kans' heb gekregen met mijn vader. We hadden geen slechte band, maar ik had veel minder contact met hem dan met mijn moeder, we deden ook nooit iets met z'n tweeën. Voordat ik op vakantie ging afgelopen zomer had ik een gevoel dat ik daar verandering in wilde brengen en vroeg hem om samen eens een dagje/weekendje weg te gaan. Vond hij leuk, ik mocht wat gaan plannen. Maar toen ik terug kwam van vakantie kwamen we erachter dat hij longkanker heeft en dat uitje is er dus niet meer van gekomen. Nu gaat het weer beter met mijn vader, al is hij nog niet genezen. Hij heeft mij de afgelopen dagen om advies gevraagd want hij wilde een spiegelreflexcamera kopen. Hij heeft er nu een gekocht en ik ben zo dankbaar dat ik samen met hem kan gaan fotograferen en tijd met hem doorbrengen.
