Om er nog even een positief verhaal tegenover te stellen, de nieuwe mentor van de jongste heeft vorige week echt tijd ingeruimd om met ons een gesprek te hebben over haar koortsstuipen. Ze wilde het eerst telefonisch, dat leek mij totaal niet relaxed, dus toen mochten we langskomen. Ik dacht dat ze misschien alleen uitleg wilde over de noodmedicatie maar ze wilde wel echt even ons verhaal horen. En ze vertelde dat ze op zaterdagavond had gelezen dat jongste op de ic lag net toen haar eigen kindje hoge koorts had, en dat haar kindje nu naar het ziekenhuis was maar dat ze niet mee kon omdat ze moest werken, zo zielig! Ze hebben het daar ook wel echt zwaar hoor, ze worden best wel gepusht om te werken want ja, anders moeten er weer groepen sluiten...
