Louelle81 mijn dochter is ook extreem gevoelig en kan zich (te) goed inleven in anderen. Gisteren zagen we in de verte brand en mijn man noemde het woord bosbrand. Vervolgens moest ze vreselijk huilen om de dieren in het bos. Klein voorbeeld, maar dat heeft ze met alles en iedereen. Dieren, kinderen, volwassenen enz. Ook altijd bang om regels te overtreden en dat mensen boos op haar worden. Ze huilt heel snel en ook veel. Als baby is ze al opgenomen geweest als huilbaby. Slapen was vanaf de geboorte al drama. Al heel vroeg bang voor de dood en ziek worden. Ook heel gevoelig voor pijntjes enzo. Had jij dat ook?
Ze heeft nooit echt iets traumatisch meegemaakt. Wel vraag ik mijzelf af of ik dingen verkeerd heb gedaan. Ik ben depressief geweest en tijdens de zwangerschap veel stress gehad. Ik ben weleens bang dat ik haar hiermee heb beschadigd. Aan de andere kant, mijn man heeft het ook, maar kan het meestal goed negeren. Behalve als hij slecht in zijn vel zit, lukt het niet. Zijn moeder en oma hebben/ hadden het ook.
Ik doe ook veel exposure met haar. Het helpt wel, maar er komt elke keer weer iets nieuws in de plaats. Ik heb wel ooit emdr bij haar gedaan (ik ben zelf emdr therapeut). Ze durfde tijdens zwemles niet meer te duiken, omdat ze plotseling bang was haar nek te breken op de bodem van het zwembad. Ze had toen al meerdere privélessen zonder succes gehad. Vijftien minuten emdr en ze dook het zwembad in!
Wat ontzettend fijn dat het beter met je gaat. Ik hoop echt dat de emdr je verder gaat helpen. Ik heb het zelf ook gedaan en enorm veel baat bij gehad. Ik heb het idee dat dit iets is waar ze mee moeten leren omgaan en dat ze er nooit echt vanaf zal komen. Jij hebt het ook al vanaf zo jong, zie jij dit ook zo of denk je dat je er ooit helemaal vanaf zal komen?
