Soms kan ik toch zoooo boos worden op man om gamen.
Nu ook weer. Ik mag uitslapen. Eerst moet ik hem eraan herinneren, dus ben ik al zo goed als wakker. Aan aanmerking nemende dat ik niet snel inslaap, vond ik het al fijn dat het nu wel lukte.
Word ik om half 8 wakker, omdat mijn dochter enorm krijst in de kamer naast me. Man komt heel even naar boven en rent weer naar beneden. Dochter krijst nog steeds. Gezien het tijdstip is het een vroeg ochtend dutje. Uiteindelijk er dan maar zelf uit gegaan, want man liet haar gewoon huilen.
Zijn antwoord op waarom hij er niet even naast blijft zitten, is omdar ze ook wel even mag huilen als ze de hele ochtend al aan het jengelen is en niet wil slapen.
Als dat blijkbaar is wanneer je vrouw ligt te slapen, dan neem ik dat toch op als een fuck you, zoek het zelf maar uit.
En stiekem vermoed ik dat hij zo snelnaar beneden rende omdat hij met zn spelletje bezig was. Daarom heb ik dus op z'n tijd zo'n tering hekel aan zijn gamen. Omdat het op bepaalde momenten boven de realiteit gaat.
Kom we gaan.. -even spelletje afmaken
Baby huilt.. - wil jij weer gaan,ik kan even niet stoppen met mijn spelletje.
Kom je uit bed want de kinderen maken me gek? -Even mn spelletje afmaken, 10 minuten!
Het gebeurt echt niet de hele tijd, maar ik word er wel gek van. Ik smijt die tablet een keer door de kamer.
/einde stoom afblazen
