Ysabella allereerst: een waardeloze rotmoeder ben je echt echt niet! Je doet je stinkende best! Ik vind dat de omgeving/hulpverlening hier tekort schiet.
Want wat ik niet begrijp (en dat is absoluut geen kritiek naar jou maar wel naar de gedragswetenschapper en de psz) is dat ze allemaal maar roepen en gokken. Een psz leidster is niet deskundig genoeg om te mogen roepen dat N wel/geen ass heeft of hb is of what dan ook. Ze kan zeggen dat ze dingen ziet en kan je adviseren om iemand te zien, bijv een gedragswetenschapper, maar beter is een kinderpsychiater of orthopedagoog. Een gedagswetenschapper/deskundige/whatever kan niet zeggen dat N iets wel/niet heeft zonder hem ook maar 1x te hebben gezien.
Ik denk dat het daar ook fout gaat en vooral voor frustratie zorgt. De psz kijkt enkel door de ogen van voorlopen, de gedragswetenschapper enkel door boekjes (of iets). Ze zien (daardoor) niet hetzelfde en dat verward jullie alleen maar meer.
Wie gaat jullie thuis observeren? Want ze kunnen wel met tips komen maar jullie weten niet eens waar het probleem precies zit. Dus waar gaan ze in adviseren? Misschien adviseren ze hartstikke verkeerd.
Het lijkt mij dat
Stap 1 is uitzoeken waar de problemen van/met N vandaan komen.
Stap 2 is kijken wat er thuis/op de psz/school mogelijk is om hem te helpen/begeleiden, en ook kijken wat er thuis gedaan kan worden.
Ik heb het idee dat men allemaal stappen overslaat.
Wie heeft deze (een) gedragswetenschapper geopperd? En waarom is daarvoor gekozen ipv een psychiater of orthopedagoog?
