Nescio Haha ja hoor 🙂
Wat ik als jou was eerst zo doen is kijken of je erachter kunt komen of het echt luiheid is, of dat ze de dingen misschien wel echt vergeet/lastig te overzien vindt. Uit je bericht maak ik op dat je echt al best geirriteerd bent en je dochter ook. Het lijkt ook alsof je niet gelooft dat ze dingen vergeet, misschien heb je daar wel gelijk in. Maar ik weet nog wel van onze oudste van voor haar ADD diagnose, dat ik ook vaak dacht dat ze bewust dingen niet deed, niet luisterde, lui was, geen zin had enzovoort. Maar ze bleek dus gewoon écht het overzicht niet te hebben en moeite te hebben met taakinitiatie. Nou hoeft er niet gelijk een diagnose te spelen, maar het kan best zo zijn dat ze dit echt moeilijk vindt, dat lastig vindt toe te geven en daarom haar irritatie/frustratie op jou afreageert.
Either way: ik denk dat ze gebaat is bij meer duidelijkheid hierin. Ga met haar het gesprek aan op een niet beschuldigende toon. 'Ik vind het jammer dat we nu vaak geirriteerd tegen elkaar zijn hierdoor, ik zou liever hebben dat het gezellig is, hoe zou jij dat willen?' Misschien kun je dan samen met haar een leuk versierd afvinklijstje maken voor op haar slaapkamerdeur, waar ze met plaatjes en tekst op ziet staan wat ze moet doen voor ze de deur uit gaat (bed opmaken en was). Met de broodtrommel en bord opruimen is dit misschien lastiger omdat ze niet langs zo'n deur komt, maar je kunt misschien voor het eten iets innemen wat ze graag doet na het eten (dus afstandsbediening of haar mobiel bij je houden oid) en dat ze die dan terugkrijgt als haar taken gedaan zijn. Evt. kun je haar de broodtrommel ook in de vaatwasser laten zetten op dat moment, want dan is ze toch al bezig met spullen opruimen in de keuken. Dan heeft ze alleen in de ochtend en na het avondeten een moment dat ze wat moet doen.
En misschien gaat ze wel heel geirriteerd reageren. Wij hebben ze hier ook een tijd lang de telefoons laten inleveren voor het slapen gaan, dat ging best wat avonden met veel irritatie en gezucht. Maar daar niks van aan trekken, niet op reageren, gewoon volhouden. En hier sneakten ze de mobiel dan wel eens mee naar boven en dan ging ik die ophalen en dan werd ik niet boos maar zei ik gewoon 'haha grapjas, je denkt toch niet dat ik daar intrap'. Over dat geld zou ik het ook een beetje zo aanpakken, als ze iets wil gewoon zeggen 'ja en ik wil wel een jaccuzzi, koop jij die voor me?' en gewoon verder niet serieus op ingaan. Dus ook niet geirriteerd worden, gewoon neutraal zo'n opmerking maken en einde discussie. Als ze weet dat er niets te halen valt geeft ze het vanzelf wel op denk ik.
Maargoed, dit alles dus eerst als je echt zeker bent dat het onwil is en niet onkunde. Ik hoop dat je hier iets aan hebt, het blijft voor mij wel een beetje gokken omdat ik jullie niet echt gezien/gesproken heb en alleen maar jouw geschreven tekst heb natuurlijk.
