Honkeytonk
Het is dat ze het nu zelf graag lijkt te willen anders had ik zo de luier weer omgedaan. We hebben elke avond hetzelfde ritueel, tanden poetsen, plassen, naar boven, verhaaltje lezen en nog een gebedje. Tussen het plassen en dat ik haar kamer verlaat zit hooguit 10 minuten. Ongeveer 4,5-5 uur later ga ik naar bed en zet haar nog even op de wc. In het weekend gaat ze wat later dus misschien dat het daarom een paar nachten wel goed gegaan is. Echt ontspannen doet ze niet, tijdens het verhaaltje is stil zitten erg moeilijk en bij het gebedje is het ook friemelen zoveel als ze kan. Er zit gewoon geen rust in dat lijfje. Denk dat ik vanavond dan maar wat eerder haar op de wc zetzetten dan hopen dat ze de lange ruk ook redt.
Ze vindt het niet erg omdat het haar niet lijkt te interesseren of het nou wel of niet lukt. Natuurlijk zijn de complimenten leuk als het gelukt is, maar als het niet gelukt is maakt het totaal geen indruk op haar. Dat ze het ijsje nu niet krijgt maakt haar ook niet uit.