Madeliefje06 Gaat het dan nog wel? Diep van binnen ben ik er eigenlijk klaar mee maar als ik dan denk aan alle beren op de weg en ook wat de kinderen weer moeten doormaken (als ik zie wat het nu al met hen doet) als we officieel uit elkaar gaan, dan denk ik: dat kan ik hun niet a an doen en al dat geregel en gedoe, laat maar.
Dat klinkt misschien echt heel stom maar het is allemaal zoveel geweest de afgelopen jaren. Ik wil dit er niet nog bij hebben ofzo.
Dat is helemaal niet stom en eigenlijk gewoon hartstikke logisch. Je hebt inderdaad genoeg voor je kiezen gehad de afgelopen jaren en een relatie definitief beรซindigen is gewoon heel zwaar.
Zelf had ik er twee jaar voor het einde van de relatie al een punt achter gezet. Als in: ik geef het op en de echte liefde is wel zo'n beetje over, maar voor de kinderen ga ik door. Dit klinkt voor mijn gevoel nog steeds stom (voor de kinderen bij elkaar blijven) en uiteindelijk kwam ik daar letterlijk en figuurlijk achter: er was moment dat ik sterk genoeg was om er definitief een punt achter te zetten. Had ik het eerlijk moeten doen? Waarschijnlijk wel. Was ik dan sterk genoeg geweest? Waarschijnlijk niet.
Zorg goed voor jezelf ๐ De tijd zal het leren, een beslissing maken hoeft absoluut niet op dit moment...