Ik heb deze week zo veel momenten dat ik echt merk dat ik lekker in mijn vel zit.. het afrondingsgesprek met de psych en benadrukken wat er allemaal goed gaat, ik heb mijn herhalingsrecept oxazepam opgehaald en deze in de kast gelegd waar ik inmiddels een voorraadje van 3 maanden begin te krijgen in plaats van dat ze steeds in de maand opraken, en gisteren had ik de intake bij de logopedie waar ik 1,5 jaar geleden voor het laatst ben geweest en zij merkte op dat mijn houding veel meer ontspannen was en mijn ademhaling veel rustiger.
En volgende week ga ik naar een concert, dus drukte en ver weg, en ik heb er gewoon zin in in plaats van angst voor.
Ik weet dat het met pieken en dalen gaat, maar mijn piek is nog niet eerder zo hoog geweest, en de dalen voelen alsof dat de pieken van voorheen waren. Het afgelopen jaar voelt echt als zo'n pull-autootje die ineens losgelaten wordt en vooruit vliegt, ik heb zo veel stappen kunnen zetten.. Ik ben echt trots op mezelf en ik kom even een veer in mijn kont stoppen hier. Gewoon omdat het kan.
